Zasadnicza rola statycznych barier przeciwdymowych
Osłony przeciwdymowe zapobiegają rozprzestrzenianiu się ognia wewnątrz budynku w przypadku pożaru poprzez zatrzymywanie i kierowanie ruchu dymu.
Podczas pożaru systemy osłon przeciwdymowych utrzymują obszar wolny od dymu i ograniczają rozprzestrzenianie się gazów pożarowych wewnątrz budynku w przypadku pożaru poprzez zatrzymywanie i kierowanie ruchu dymu.
Systemy te są szeroko stosowane do wspierania bezpiecznej ewakuacji ludzi z budynków i innych konstrukcji oraz do ograniczania szkód i strat finansowych spowodowanych dymem. Ułatwiają one również gaszenie pożarów poprzez poprawę widoczności, obniżenie temperatury pod dachem i spowolnienie rozprzestrzeniania się ognia.
Odbywa się to poprzez tworzenie bariery, która tworzy zbiornik dla dymu. Zbiornik ten kontroluje i ogranicza rozprzestrzenianie się dymu poprzez kierowanie dymu w jednym, z góry określonym kierunku w celu ułatwienia jego ewakuacji oraz poprzez spowolnienie lub uniemożliwienie cyrkulacji dymu do innych obszarów lub pustych przestrzeni.
Aplikacje
Statyczne bariery przeciwdymowe mogą być używane w następujących zastosowaniach:
- Wokół zbiorników dymu
- Do ekranowania rurociągów
- Na krawędzi pustych przestrzeni
- Nad pustymi przestrzeniami
- Wokół obrzeży otwartych atriów
- Wewnątrz korytarzy
- W witrynach sklepowych
- Do izolowania schodów ruchomych
- Do izolowania klatek schodowych
- Do izolowania wind
- Wzdłuż torów kolejowych i peronów
Co określają standardy
Wszystkie bariery przeciwdymowe muszą być zgodne z normą EN 12101-1 (Systemy kontroli rozprzestrzeniania dymu i ciepła - Część 1: Specyfikacje barier przeciwdymowych), która określa charakterystykę produktu, metody testowania i oceny oraz kryteria zgodności dla barier przeciwdymowych.
Wszystkie osłony przeciwdymowe muszą zapewniać stabilność ognioodporności w stałej temperaturze (600 °C) przez określony czas lub na znormalizowanej krzywej czasowo-temperaturowej (ISO 834).
Bariery przeciwdymowe testowane pod kątem stałego czasu stabilności temperaturowej (D) muszą zachować swoją integralność przez określony czas w temperaturze 600 °C. Bariery są klasyfikowane zgodnie z normą EN 13501-4 (Klasyfikacja na podstawie danych z badań odporności ogniowej elementów systemów kontroli rozprzestrzeniania dymu).
Tabela 1 - Klasy znormalizowane
| Klasy | Temperatura (°C) | Czas (min) |
|---|---|---|
| D 600 30 | 600 | 30 |
| D 600 60 | 600 | 60 |
| D 600 90 | 600 | 90 |
| D 600 120 | 600 | 120 |
| D 600A _ | 600 | Dowolny czas trwania powyżej 120 minut |
Tabela 2 - Klasy dla systemów barier przeciwdymowych pracujących w wysokich temperaturach
| Klasy | Temperatura (°C) | Czas (min) |
|---|---|---|
| DH 30 | Znormalizowana krzywa nagrzewania (EN 1363-1) | 30 |
| DH 60 | Ta sama | 60 |
| DH 90 | Ta sama | 90 |
| DH 120 | Ta sama | 120 |
| DHA | Ta sama | Dowolny czas trwania powyżej 120 minut |
Informacje dotyczące tabeli wydajności
Osłony przeciwdymowe testowane zgodnie z okresem stabilności ze znormalizowaną krzywą czasowo-temperaturową (DH) muszą zachować swoją integralność dla określonej pary czasowo-temperaturowej. Bariery są klasyfikowane zgodnie z normą EN 13501-4 (Klasyfikacja na podstawie danych z badań odporności ogniowej elementów systemów kontroli rozprzestrzeniania dymu).
